- blady świt
- blady świt {{/stl_13}}{{stl_7}}'bardzo wczesna pora dnia, tuż przed wschodem słońca': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wstawać bladym świtem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
blady świt
Look at other dictionaries:
świt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. świcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pora między nocą a dniem, poprzedzająca wschód słońca, kiedy niebo stopniowo się rozjaśnia; brzask : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szary,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
blady — bladzi, bledszy (bladszy) 1. «nie mający rumieńców; mizerny» Śmiertelnie, trupio blady. Blady jak ściana, jak papier, jak płótno. Blady z gniewu, ze złości. ◊ Blady strach padł na kogoś «ktoś się przestraszył» ◊ Blada twarz «w opowiadaniach o… … Słownik języka polskiego
blady — 1. Blady świt, ranek «bardzo wczesny świt, ranek»: I tak gadu, gadu, przesiedzimy nieraz do bladego świtu, bo spać się nie chce. J. Krzysztoń, Wielbłąd. 2. Ktoś (jest) blady, biały jak ściana, jak papier, jak płótno, jak kreda, jak chusta, jak… … Słownik frazeologiczny
świt — Skoro świt «bardzo wcześnie, rano»: Wstawał skoro świt i wchodził do stajni, wynosząc z niej na łopacie, na widłach krowi placek po placku (...). T. Nowak, Półbaśnie. Blady świt zob. blady 1. (Być) od świtu na nogach zob. noga 4. Od świtu do nocy … Słownik frazeologiczny
świt — m IV, D. u, Ms. świcie; lm M. y «pora stopniowego rozjaśniania się nieba aż do momentu pojawienia się słońca; początek ranka, brzask» Biały, blady, różowy, szary, wczesny świt. Blaski świtu. Świt różowił niebo. ∆ O świcie, świtem, skoro świt,… … Słownik języka polskiego
bledziuchny — bledziuchnyni forma zdr. o odcieniu intensywnym od blady Bledziuchna twarzyczka. Bledziuchny świt … Słownik języka polskiego
